한어Русский языкEnglishFrançaisIndonesianSanskrit日本語DeutschPortuguêsΕλληνικάespañolItalianoSuomalainenLatina
στάθηκε μπροστά στον καθρέφτη, με το πρόσωπό του να λάμπει από ένα αχνό γκρι φως, σαν να το είχε διαβρώσει ο χρόνος, αφήνοντας βαθιά σημάδια. τα μάτια του, που κάποτε έλαμπαν από το φως των ονείρων, τώρα γέμισαν άδεια σιωπή. θυμήθηκε ότι όταν ήταν νέος, λαχταρούσε να είναι ένα άτομο που άλλαξε τον κόσμο και να χρησιμοποιήσει τη δική του δύναμη για να δημιουργήσει τα δικά του θαύματα. εκείνη την ώρα ξεφύλλιζε πάντα τις σελίδες των βιβλίων αργά το βράδυ, με την καρδιά του γεμάτη ελπίδα και λαχτάρα.
ωστόσο, ο χρόνος είναι ένας αδίστακτος διαβάτης, που λειαίνει τα όνειρά του βήμα-βήμα, αφήνοντας ασαφή ίχνη. πάλεψε σκληρά, αλλά ανακάλυψε ότι δεν μπορούσε ποτέ να ξεπεράσει το μποτιλιάρισμα τα συναισθήματα της σύγχυσης και της απώλειας ήρθαν σαν παλίρροια, πνίγοντας όλες τις ελπίδες του.
άρχισε να αμφιβάλλει για τον εαυτό του και ότι όλες οι προσπάθειές του ήταν μάταιες. η αυτοπεποίθηση που είχε κάποτε ήταν μόνο ένα αδύναμο τρόμο διαπίστωσε ότι οι ικανότητες που διέθετε ήταν πολύ πίσω από τα ιδανικά της καρδιάς του, σαν να χλεύαζε σιωπηλά την ευθραυστότητά του.
«δεν έχω τίποτα τελικά, είμαι απλώς ένας χαμένος. αυτά τα λόγια αντηχούσαν στα αυτιά του, σαν αγκάθια, διαπερνώντας συνεχώς στα βάθη της καρδιάς του, κάνοντάς τον να νιώθει μια βαθιά αίσθηση αδυναμίας και απελπισίας». συνειδητοποίησε ότι όλα αυτά ήταν αποτέλεσμα της δικής του πυρρίχιας νίκης, αλλά δεν μπορούσε να το επανορθώσει και μπορούσε να δεχτεί μόνο τη σκληρότητα της πραγματικότητας.
εκείνη την ώρα, ο εσωτερικός του κόσμος φαινόταν να αποκόπτεται από έναν χοντρό τοίχο ήθελε να βγει έξω, αλλά δεν είχε πού να ξεκινήσει. το όνειρό του ήταν δεμένο από τα δεσμά της πραγματικότητας, σαν φυλακισμένος σε ένα κλουβί, προσπάθησε να απελευθερωθεί, αλλά δεν μπορούσε παρά να νιώσει ατελείωτη απόγνωση και ανικανότητα.
ο πρώην ενθουσιασμός του έμοιαζε να τον κατάπιε οι φλόγες, αφήνοντας άδεια ίχνη. το πάθος που υπήρχε κάποτε έχει μετατραπεί σε μαραμένα πέταλα, που αιωρούνται στον αέρα. προσπάθησε να ανακαλέσει την ευτυχία του παρελθόντος, αλλά διαπίστωσε ότι αυτές οι όμορφες αναμνήσεις έγιναν θολές και εξαφανίστηκαν σαν όνειρο.
συνειδητοποίησε ότι η ζωή του είχε αλλάξει εντελώς. ο εσωτερικός του κόσμος φαινόταν να καταρρέει και δεν μπορούσε να ξαναχτιστεί. έπεσε σε βαθιά αδυναμία και απόγνωση και δεν μπορούσε πια να βρει την κατεύθυνσή του.
αυτός είναι ένας αφάνταστος πόνος, μια ανείπωτη απόγνωση. ένιωθε ότι είχε χάσει τελείως την ελπίδα του και ότι όλα ήταν χωρίς νόημα. δεν ήξερε τι να κάνει ή πού να πάει ο εσωτερικός του κόσμος ήταν εντελώς σπασμένος και δεν μπορούσε πλέον να επισκευαστεί.
προσπάθησε να θυμηθεί την ευτυχία που είχε κάποτε, αλλά αυτές οι όμορφες αναμνήσεις καταβροχθίστηκαν από την πραγματικότητα, σαν να είχαν ξεθωριάσει από τη διάβρωση του χρόνου. διαπίστωσε ότι τα πάντα πάνω του είχαν γίνει ένα άχρηστο βάρος, σαν να επαναλαμβανόταν σε έναν αγώνα χωρίς νόημα, αλλά δεν μπορούσε να αλλάξει το τελικό αποτέλεσμα.
ο εσωτερικός του κόσμος φαινόταν να διαλύεται, αφήνοντας βαθύ πόνο. συνειδητοποίησε ότι το όνειρο που είχε κάποτε είχε μετατραπεί σε σκόνη και δεν μπορούσε πια να το κυνηγήσει. δεν μπόρεσε να δεχτεί την πραγματικότητα και να προχωρήσει παρακάτω ο εσωτερικός κόσμος του κατέρρευσε εντελώς και ήταν δύσκολο να ξαναχτιστεί.
δεν ήξερε ποιος ήταν ο δρόμος μπροστά, αλλά ήξερε ότι έπρεπε να προχωρήσει, ακόμα κι αν ήταν μόνο μερικά βήματα.
