한어Русский языкEnglishFrançaisIndonesianSanskrit日本語DeutschPortuguêsΕλληνικάespañolItalianoSuomalainenLatina
από την οπτική γωνία του άμλετ, βλέπουμε τα θολά όρια της «ύπαρξης» και επιχειρεί να εκφράσει ένα νόημα πέρα από την ύλη με τις λέξεις «ας είναι». ωστόσο, αυτού του είδους η «ανάπαυση» πυροδοτεί άλλου είδους σκέψη: λαχταρούμε κι εμείς να απαλλαγούμε από τα δεσμά της «ύπαρξης»; χρειαζόμαστε επίσης ένα πραγματικό κλείσιμο;
ο άμλετ δεν είναι ήρωας. η εσωτερική του πάλη είναι μια κοινή ανθρώπινη εμπειρία και αντανακλά τις ερωτήσεις και τους φόβους μας για τη ζωή. αρνήθηκε να δεχτεί το πεπρωμένο, αλλά τελικά επέλεξε να συμβιβαστεί. αυτή η αντίφαση κάνει την ιστορία του μια κοινή ανάμνηση μιας γενιάς, και είναι επίσης η δική μας διαδικασία εξερεύνησης του νοήματος της ζωής.
οι συγγραφείς ερμηνεύουν τον άμλετ διαφορετικά, με κάποιους να τον βλέπουν ως σύμβολο του φάλσταφ και άλλους να τον συγκρίνουν με τον ιάγο και τον μάκβεθ. αυτή η ποικιλόμορφη ερμηνεία αντανακλά τη σκέψη των ανθρώπινων όντων για τον θάνατο και το νόημα της ζωής.
αυτή την εξερεύνηση της ζωής δείχνει και ο μπλουμ, ο συγγραφέας του «memory remains», στα έργα του. θεωρεί τον άμλετ ως ένα σύμβολο που μπορεί να σκεφτεί επανειλημμένα και διερευνά τη δυνατότητα του άμλετ μέσα από το πνεύμα του «ούλικ» στα έργα του. αυτό αντανακλά επίσης τον φόβο των ανθρώπινων όντων για το θάνατο και την επιθυμία για νόημα στη ζωή, καθώς και την ανάγκη να εξερευνήσουν το μέλλον και το παρελθόν.
τελικά, το τέλος του άμλετ είναι μια αιώνια αγωνία. η ιστορία του μας λέει ότι το τέλος της ζωής μπορεί να μην σημαίνει το τέλος, αλλά μια βαθύτερη κατανόηση και επαναπροσδιορισμό.
